czwartek, 29 października 2015

Kulinarne Zagrania we Wrocławiu.

Wydaje mi się, że to było wczoraj a jednak patrząc na datę w komputerze trudno mi uwierzyć jak czas szybko mija.
Jako kobieta i matka która lubi coś ugotować a jeszcze bardziej upiec dla swoich najbliższych miałam niezwykłą przyjemność uczestniczenia w wydarzeniu pod tytułem Kulinarne Zagrania we Wrocławiu.
Spotkanie odbyło się 1 października na które udało mi się wymknąć na "przepustkę" ze szpitala i choć nie dane mi było zostać do samego końca, to jednak muszę przyznać z ręką na sercu było bardzo miło.
Miejscem spotkania była Pizza Hut w Centrum Handlowym Korona gdzie zjadałam kilka kawałków pysznych pizz, co było bardzo wspaniałą odmianą od szpitalnego jedzenia, dla mnie prawdziwy raj.
Wiola która organizowała całe spotkanie jest również w "błogosławionym stanie "ale  nie stanowiło to dla niej żadnej przeszkody w zorganizowaniu ciekawych prelekcji.
Na pierwszy ogień wyszedł Pan Rafał z MyFood, firma ta, to przede wszystkim ryby i owoce morza. Ja osobiście uwielbiam takie jedzenie a szczególnie krewetki a Pan Rafał opowiadał bardzo ciekawie i nie bał się żadnych pytań. Produkty tej polskiej firmy możemy z łatwością dostać w sklepach takich jak np. Piotr i Paweł, Alma, Eko, Makro itp.
Następnie swoje cenne rady odnośnie dobrej fotografii czyli:"co?, jak? i dlaczego tak?", przekazały nam dwie fantastyczne fotografki z MoMo-Pics. Mam nadzieję, że wszytko dobrze zapamiętałam i moje zdjęcia będą zawsze bardzo apetyczne. Panie dodatkowo uwieczniły nasze spotkanie swoimi aparatami i kilka zdjęć możecie zobaczyć również tutaj u mnie.
Niestety nie udało się dotrzeć przedstawicielowi firmy Crock-Pot, która oferuje wspaniałe wolnowary, jednak mogłam podziwiać efekty pracy takiego urządzenia ponieważ Wiola przyniosła zrobioną własnoręcznie w tym urządzeniu łopatkę.
Stoliki były podzielone niestety na dwa i chodź moje towarzystwo było doborowe i poznałam wspaniałe kobiety, szkoda mi jest troszkę, że nie było czasu zapoznać się bliżej z pozostałymi, ale może kiedyś się jeszcze uda. Słodką atmosferę zapewniła firma Brześć, której produkty mogliśmy skosztować podczas spotkania. Na koniec, podczas części zapoznawczej tzn. czasu wolnego, na którym niestety nie mogłam zostać bo szpital mnie wzywał, było wspaniałe wino ale ja i tak mogłabym je tylko powąchać bo ciężarne nie piją alkoholu.
Dziękuję za możliwość uczestniczenia w spotkaniu Kulinarne Zagrania we Wrocławiu organizatorce Wioli z Mama Oskarka i dziewczynom:
Grażynka Pyzuszkowo
Marta  KalMar-owa Kuchnia
Justyna  ZmiksujTo
Marta   Sio Smutki
Agnieszka  Wędrująca łyżeczka
Ellen  Karczma Honorietty
Elwira  Zabiegana Mama
Karolina Cake Caprice

Dziękuję również sponsorom za upominki.
Smakołyk lokum i herbatka od Turecki Sklep, pojemnik na żywność od BranQ,
pyszny cydr od Cydr Słowiański , książka - Familie.pl oraz makarony, oliwa, oliwki i pasty pomidorowe od Primo Gusto  


Płyn do płukania i kapsułki Perlux Lakma oraz zatyczki na puszki Twin Caps

 Krewetki od Myfood

Magnat cudna bransoletka.

wtorek, 27 października 2015

Wyciszanie i odstresowanie w jednym czyli: " Zaczarowany las. Koloruj, szukaj symboli, odkryj tajemnicę"


Jak zawsze doba ma za mało godzin, choćby nawet miała 48h to nadal będzie nam mało. Zabiegani, zmęczeni, sfrustrowani nie mający pomysłu na to jak się zrelaksować. Szukamy sobie zajęć, które mają być odskocznią od codziennego życia, które pozwolą nam się wyciszyć i napełnić pozytywna energia. Jeśli nie masz za dużo czasu np. do robienia na drutach, bo zaczynasz sweter w zimie a kończysz w lecie. Twoja cierpliwość zdecydowanie "zna granice" bo kończy się z pierwszym niepowodzeniem. Znalazłam coś godnego polecenia. Część z was już na pewno o tym słyszała, niektórzy posiadają już jakieś egzemplarze w domu lub w pracy, a inni zastanawiają się nad kupnem.
Jest to kolorowana dla czytelników w każdym wieku. Jeśli myślicie że, kolorowanka powinna być tylko dzieci to spróbujecie sami ją pokolorować, a zakochacie się w niej na zawsze!
"Zaczarowany las" to zachwycająca propozycja po "Tajemnym ogrodzie" od Johanny Basford. Ta książka na sowich czarno-białych stronach przenosi nas do fantastycznej leśnej krainy, gdzie możemy dzięki naszej wyobraźni za pomocą kilku kredek stworzyć prawdziwe arcydzieła, dodatkowo zmieniamy się w prawdziwego Sherlocka Holmes wyszukując ukryte zwierzęta i próbując rozwiązać tajemnice skrywaną przez las.
Wciągająca, a zarazem zaskakująca jakością wykonania, ilością detali pozwalająca nam dorosłym ale także i młodszym puścić wodze fantazji i chodź na chwilę przez "króliczą norkę" przenieść się do całkiem nowego baśniowego świata.
Polecam wszystkim i każdemu z osobna tą pozycję. Mój mąż już oświadczył, że to coś w w sam raz dla niego.
Dajcie się ponieść wodzy fantazji!



Dane techniczne:
Tytuł: " Zaczarowany las. Koloruj, szukaj symboli, odkryj tajemnicę"
Autor: Basford Johanna
Wydawnictwo: Wydawnictwo Nasza Księgarnia
Liczba stron: 96
Oprawa:miękka
Wymiary: 12 x 246 x 241 mm
Możecie kupić ją TU




niedziela, 25 października 2015

Cukierek albo psikus! Halloween.

Powietrze jest coraz chłodniejsze, liście spadają a sklepowe półki zaopatrują się w kolorowe przebrania i masę słodyczy. Oznacza to tylko jedno Halloween jest już blisko!

Początki Halloween sięgają starożytnego celtyckiego świata Samhain. Celtowie którzy żyli około 2000 lat temu obchodzili nowy rok 1 listopada, oznaczał on też koniec lata i zbiorów. Początek ciemnej i zimnej zimy. Wierzyli oni, że w noc przed nowym rokiem granica miedzy światem żywych i zmarłych stawała się niewyraźna. W nocy 31 października świętowano Samhain i wierzono, że duchy zmarłych powracają na ziemię. Celtowie uważali, że obecność duchów ułatwia druidom przewidywanie przyszłości, które w tamtych czasach było bardzo ważne dla ludzi.
Dopiero XIX wieku kiedy święto dotarło do Ameryki nabrało cech zabawy. Uznaje się, że w ten dzień zaciera się granica między światem ludzi i duchów, zarówno tych złych jak i dobrych a za pomocą latarni z dyń odpędza się złe duchy. Do nas przybyło ono z za zagranicy, bo naszym Polskim świętem jest Wszystkich świętych, które obchodzi się 1 listopada, jednak powszechna globalizacja sprawiła, że Halloween staje się coraz bardzie popularne.
Sama nazwa Haloween pochodzi od All-Hallowas Eve czyli Wigilia Wszystkich Świętych.

Kiedy byłam mała dziewczynką, z wielką fascynacją oglądałam jak telewizja pokazuje Halloween. Trochę z zazdrością oglądałam wspaniałe przebrania i zabawę dzieci i to, że gromadziły pokaźne ilości słodyczy. Nie do końca rozumiałam o co chodzi, ale później...
Już pod koniec mojej szkoły średniej to święto zaczęło wkraczać do naszego życia. Zdecydowanie największą frajdę mają dzieciaki, które uwielbiają się przebierać i bawić, rozwijać swoja fantazje i kreatywność, tworząc własny strój a przecież oto w tym wszystkim chodzi.
Przystrajamy nasze mieszkania jak na zachodzie, spędzamy wspólnie czas i wnosimy troszkę radości w nasze życie.

Zwyczaje (zabway) Halloween:
Cukierek albo psikus - dzieci przebrane w kolorowe stroje chodzą po domach i zbierają słodycze, jeśli od kogoś ich nie otrzymają to robią mu psikus.

Apple bobbing - w dosłownym tłumaczeniu oznacza to "podskakujące jabłka". Zabawa polega na tym by z misy pełnej wody i jabłek wyłowić je bez pomocy rąk, owoc nie uszkodzony oznaczał szczęście.

Robienie lampionów z dyń - wydrążamy środek dyni, wycinamy oczy i buzie a do środka wkładamy świeczkę, tak przygotowany lampion kładziemy w oknie lub przed domem żeby odstraszyć złe duchy.

Przebieranie się w kostiumy - kostiumy tworzymy po to aby duchy, które w tę noc chodzą między nami nie mogły nas rozpoznać i uznawały "za swoich".

Ja nie uważam, że powinniśmy przejmować wszystkie święta od rożnych państw, ale czy widzicie coś złego w dobrej zabawie?
Sama przyznam się, że lubię robić lampion z dyni i  w tym roku będziemy go przygotowywać w trójkę bo Jasio jest na tyle duży, że można spróbować, zapewne też pochwale się efektami na blogu. 
A jeśli planujecie imprezę Halloween dla swoim dzieci lub dla siebie i lubicie czekoladę w mistrzowskim wykonaniu to polecam zaopatrzyć się w takie łakocie jak poniżej!
Uwielbiam Chocolissimo za jakość, smak i niepowtarzany design swoich produktów. Zresztą sami zobaczcie te pyszności.

poniedziałek, 19 października 2015

"Mały Książę." Antoine de Saint-Exupery. Proszę narysuj mi baranka.

Książka w której każdy odnajdzie coś dla siebie, mogą czytać ją małe dzieci, młodzież jak i dorośli.
To jedna z obowiązkowych pozycji lekturowych w szkole. Czytając ją wtedy, nie byłam w stanie zrozumieć niektórych przesłań, tak jak teraz. Jako mała dziewczynka uważałam, że jest to piękna opowieść o przyjaźni i miłości. Teraz gdy powróciłam do niej po latach, znalazłam w niej bardzo dużo przesłań, gdyż "Mały Książę" to książka którą, najlepiej czyta się między wierszami. Choć od napisania jej minęło wiele lat, to i tak  świetnie pokazuję świat który nas otacza.
Głównym bohaterem jest Mały Książę, który czuje się bardzo samotny na swojej placencie, na której znajdują się 3 wulkany i róża, to właśnie ona jest powodem jego odejścia. Mały podróżnik odwiedza planety Króla, Próżnego człowieka, Pijaka, Bankiera, Latarnika , Geografa a na końcu trafia na Ziemię, gdzie dzięki lisowi pojmuje istotę przyjaźni i miłości. Narratorem tutaj jest pilot, który rozbił się na pustymi gdzie spotyka małego chłopca o złotych włosach.
Książka jest napisana bardzo prostym i łatwym językiem, dzięki czemu czyta się ją przyjemnie, łatwo i jednym tchem.
W zależności od wieku będziemy ją postrzegać zupełnie inaczej. Starszych czytelników zdecydowanie zmusza do refleksji i pokazuje także jak dzieci postrzegają "nasz świat", świat dorosłych.
Jak zawsze dużą uwagę przywiązuje do ilustracji, lubię jak książka poza ciekawym tekstem zachwyca także grafiką.W tym przypadku spisano się na medal, książka oczarowuje swoim wykonaniem.
Śmiało mogę stwierdzić że, "Mały Książę" to klasyk, który powinien znajdować się w każdym domu.

Poniżej kilka moich ulubionych cytatów. A Wy macie jakieś?
"Dorośli nigdy niczego nie są w stanie zrozumie bez pomocy, a tłumaczenie wciąż na nowo jest dla dzieci męczące."
"Wiesz...jak jest naprawdę smutno, to lubi się zachody słońca..."
"Jesteś odpowiedzialny na zawsze za to, co oswoiłeś."
"Ludzie nie mają dziś czasu, by cokolwiek poznać. Kupują gotowe rzeczy u handlarzy. Lecz ponieważ nie ma handlarzy przyjaciół, ludzie nie mają dziś przyjaciół."
"Język jest źródłem nieporozumień."
"dobrze widzi  się tylko sercem, To, co najważniejsze, jest niewidoczne dla oczu."
"Tylko dzieci wiedzą, czego szukają."
"Najważniejsze jest to, co niewidoczne."
"Oczy są ślepe. Trzeba szuka sercem."
"Tego, co ważne , nie widać..."

Dane techniczne:
Tytuł: "Mały Książę"
Autor: Antoine de Saint-Exupery
Wydawnictwo: Znak
Liczba stron: 130
Oprawa: twarda
Wymiary: 205 x 135 mm
Możecie kupić ją Księgarnia Matras

piątek, 16 października 2015

Ciąża. Ostatnia prosta!


Wielkimi krokami i nieubłaganie zbliżamy się do mety. Ciężko uwierzyć jest mi w to, że już za parę tygodni będę znów trzymała w rękach takiego małego, różowego i pachnącego szkraba!
Jednak ten ostatni okres nie jest dla mnie łatwy.
Już od 26 dni przebywam w szpitalu, jak wiecie nie jest za przyjemnie i sama nie wiem kiedy go opuszczę. Niestety przygotowania w domu do przyjęcia nowego członka rodziny z tego względu są jeszcze w powijakach.

Co się zmieniło? Mieszczę się już tylko i wyłącznie w ciążowe ciuchy, choć i tak w 1/3 koszulek wystaje mi brzuch, bo jest naprawdę pokaźnych rozmiarów. Waga to mój wróg numer jeden, zdecydowanie nie dogadujemy się i z uporem maniaka pokazuje niezłomnie 17 kg na plusie. Po porodzie czeka mnie nie lada wyzwanie, żeby znów wbić się w ulubione dżinsy, nie będzie lekko. Jeśli chodzi o rozstępy to po Jaśku nie mam ich tylko pod oczami, więc teraz mi się nie robią bo po prostu nie mają gdzie, ufff ...
Ostatnio słodycze przyciągają mnie jak magnes, jestem niczym wykrywacz do słodkości, nic nie umknie mojej uwadze. Najlepsze jest to, że tak normalnie poza "stanem błogosławionym" to nie jestem ich fanem.

Dolegliwości? Co do wysiłków fizycznym to maraton czy półmaraton odpada, zdecydowanie jestem już zmęczona i ciężko oddycham po przejściu kilkunastu merów, więc trzeba robić częste przystanki na drobny odpoczynek.  W poprzedniej ciąży mogłam przemierzać nieograniczone dystanse, bez najmniejszego problemu, bardzo za tym tęsknie. Zasypianie nie jest łatwe, odpowiednia pozycja chyba już nie istnieje, najlepiej jak leżę na lewym boku ale on mi po prostu często drętwieje, a kiedy obracam się na prawy maluch w brzuchu wyraźnie okazuje swoje niezadowolenie i nie pozostaje mi nic innego niż powrót na lewy. Zauważyłam jednak, że apetyt mi się zmniejszył, wcześniej mogłabym zjeść "konia z kopytami" a teraz moje porcje wyglądają już całkiem przyzwoicie.

Jak wiecie w moim brzuszku mieszka maluch płci męskiej, który rośnie z dnia na dzień. Jego kopniaki potrafią już niekiedy zadać mi niezły ból. Ostatnio przybrał na wadze i waży 2050 gram! Zdradzę wam, że malutki brat Jasia będzie miał na imię Staś.
Bardzo jestem ciekawa jaką rewolucję w naszym życiu zrobi Stasiu ale wiem, że choć niekiedy będzie ciężko to nie mogę się go już doczekać a zostało jeszcze 7 tygodni.
Ostatnio Jasio uwielbia podnosić mi koszulkę, głaskać brzuszek i wciskać mój wystający pępek. Jest to takie słodkie, że moje serce na ten widok rozpływa się.
A poniżej fota jaką udało się zrobić naszemu małemu Stasiowi.




niedziela, 11 października 2015

Inspiracje tapetowe dla dzieci.

Pokój dziecka to wyjątkowe miejsce gdzie, każdy maluch spędza bardzo dużo czasu. Dla nas rodziców ważne jest to by dobrze się w nim czuł i lubił bawić.
W sieci i sklepach można znaleźć całe mnóstwo tapet i fototapet (http://fototapetynawymiar.com/fototapeta-w-domu/), poniżej kilka moich propozycji. 

Pierwszy zestaw jest przeznaczony dla małych marzycieli. Jeśli wasze dziecko często chodzi z głową w chmurach, to na pewno przypadnie mu do gustu poniższy zestaw. 

Źródło:
1. dekornik.pl
2. totodesign.pl
3. amandus.pl
4. kidstown.pl
5. kuptapety.pl

Teraz coś dla fanów motoryzacji. Majsterkowicze przygotujcie się.
Źródło:
1. amandus.pl
2. decorations.pl
3. kuptapety.pl
4. amandus.pl
5. scandikids.pl

Małe zoo we własnym pokoju? To jest, to! Czy znacie jakieś dzieci, które nie lubią zwierzaków?
Źródło:
1.-3. amandus.pl
4. lekkikoszyk.pl
5. dekornik.pl

Dwa w jednym. Zabawa i nauka. Czytamy i odliczamy.
Źródło:
1-2. kuptapety.pl


Nie mogło zabraknąć propozycji tylko dla dziewczynek, więc oto i one.
Źródło:
1. oretytapety.com
2. totodesign.pl
3. pieknetapety.pl
4. totodesign.pl
5. kuptapety.pl






piątek, 9 października 2015

Szpitalne SPA i rozłąka z dzieckiem

Przez większość życia Jasia to Ja głównie zajmowałam się nim i spędzałam z nim najwięcej czasu.
Kiedy 21.09.2015 w poniedziałek  w nocy niespodziewanie okazało się, że muszę zostać w szpitalu mój świat się załamał. Nie dlatego, że nie lubię szpitali (choć w rzeczy samej tak właśnie jest), ale dlatego, że oznaczało to rozłąkę z synkiem. Jednak musiałam mieć na uwadze jeszcze jedno życie i zdrowie nienarodzonego dziecka, które jest w moim brzuszku.
Wcześniej ciągle myślałam jak przetrwam te kilka dni w szpitalu, jak będę rodzić, a nie przewidziałam takiego obrotu sytuacji.
Kiedy zostałam przyjęta na oddział Jaś już spał na rękach u Ł. nie miałam się nawet jak pożegnać, z nadmiaru przeplatających się emocji nie mogłam spać. Rano Jan wstał zobaczył, że nie ma mnie w łóżku, zrobił wędrówkę po mieszkaniu nawołując "mama"! Nie wrócił do taty, usiadł smutny w drugim pokoju i czekał.
Na początku Jaś płakał jak wychodzili z odwiedzin, ale teraz już wie, że wychodzą a "mama" zostaje.
Dzięki temu dostrzegłam wiele rzeczy na które, wcześniej nie zwracałam uwagi, pochłaniam każdą sekundę kiedy mnie odwiedzają, staram się wycisnąć z niej jak najwięcej.
Nie miałam jak do tej pory dłuższej rozłąki z małym i niekiedy nawet sama mówiłam w przypływie wielkiego zmęczenia i niewyspania, że przydało by mi się tak odpocząć choć na 1 dzień. Teraz już nigdy tak nie powiem.
Jaś zmienia się z dnia na dzień i wiem, że mi to wszystko umyka, uczy się nowych rzeczy i słów, ale nie zemną, chwali się nimi w czasie odwiedzin. Czuję wielka dumę łączącą się ze smutkiem, którego nie potrafię wyeliminować.

Nie myślałam, że wizyta w szpitalu będzie przypominać tą w SPA (http://hotelgreno.pl/spa) jednak, to co zastałam przeszło moje najśmielsze wyobrażenia.
19 dnień w szpitalu, dzień zlewa się z następnym dniem w jedna całość. Taki niekończący się "Dzień Świstaka". Najbardziej denerwujące jest to, że kiedy wszyscy mówią, siedź jak najdłużej! Odpoczniesz. Serio? Ja tu nie mogę się wyspać! Czuję się jak na dworcu centralnym, kiedy wszystkie polecenia dotyczące każdej z pacjentek słyszę przez głośnik, który jest w każdym pokoju i tak do 22. Dodatkowo o 23.00 jeszcze KTG i słuchanie tętna. Łóżko niewygodne, wyleżana dziura na środku, więc zaśnięcie zajmuje mi przeważnie sporo czasu. Wiadome jest, że nie prześpię całej nocy bo muszę zaliczyć kilkakrotne wędrówki do WC, który znajduje się na korytarzu. A jak już zapadnę w głębszy sen i wejdę w fazę ren to o 5.30 zaczyna się, mierzenie tętna, temperatury i ciśnienia (ciśnienie same sobie mierzymy).
Najlepsze jest to, że wszystko jest robione nie za jednym zamachem, tylko na raty w odstępach 20-30 minutowych. Więc generalnie pozostaje tylko lekkie drzemanie. W takim wypadku ja więcej wysypiam się w domu. Przepływ informacji tutaj jest powalający, lekarz przyjdzie, pogada coś do siebie, jak ma dobry dzień to odpowie na jakieś pytanie, a jak nie to odburczy. Przeważnie nie informuje pacjentki jak zleca jakieś badanie czy leki. Jakże wielkie było moje zdziwienie kiedy zawołano mnie do gabinetu zabiegowego i położna chciała podać mi antybiotyk (tutaj antybiotyk rozdają na prawo i lewo), a nikt mnie nie poinformował wcześniej po co, na co i dlaczego. Jak na wizycie zadasz pytanie "czy wiadomo kiedy mogłabym wyjść?", to przeważnie usłyszysz, że "nie jestem wróżką" lub "szpital to nie więzienie, może Pani wyjść kiedy Pani chce" (zdecydowanie to nie więzienie, bo tam na pewno karmią lepiej). Jeśli chodzi o wieczorne obchody to już generalnie jest jakaś porażka, wchodzi lekarza do sali i pyta "Jak się Pani czuję? Wszystko w porządku tak?". Kiedy przez większość dnia bolały mnie plecy, że ledwo chodziłam i powiedziałam mu o tym usłyszanym "przykro mi ale my tu bólu pleców nie leczymy". To Ja się zastanawiam po jaką cholerę on się o to pyta? Skoro i tak sam sobie na zadane pytanie już odpowiedział "Wszystko w porządku tak?!"
Ostatnio nawet prawie udało mi się wyjść, na obchodzie ordynator stwierdził, że wszystko jest już ok i mogę iść do domu. Po spakowaniu się, podpisaniu dokumentów do wyjścia i zrobieniu kontrolnego usg, kiedy czekałam tylko na odbiór wypisu, przyszła lekarka i przekonywała docenta żeby mnie jednak zostawili jeszcze na trochę, na obserwację, żeby sprawdzić czy mi poziom wód za jakiś czas wzrośnie, bo mam jeszcze w normie ale już nie wiele brakuje do przekroczenia. Tylko czy koniecznie muszę tu siedzieć kolejne 10 dni? Nie może mi sprawdzić tego mój lekarz ginekolog lub przyjść za te pre dni na kontrolę? I takim cudownym sposobem zostałam, wszystkie położne się ze mnie nabijają czy fajnie było w domu? Co tak wcześnie wróciłam? (uśmiałam się po pachy).

Przejdźmy do części żywieniowej. Co Ja się będę rozpisywać, wygląd mało apetyczny, smak to albo brak albo sama sól.
Następna kwestia do czystość!
Nie wiem czy mam siłę o tym pisać, strach się bać, podłogi myte tak co 3 dni a słowo myte jest w tym wypadku użyte trochę na wyrost, lepiej chyba tu pasuje polane wodą i pomazane. Stolik i szafka przez 19 dni był przetarty aż 1 raz! Za to nie przeszkadzało salowej ukraść nam gazety jak wyszłyśmy z pokoju, jak poszłam po nie to powiedziała, że zabrała tylko te stare. Akurat! Wybrała same najnowsze. Więc, zapytałam się jej czy październik 2015 to stara gazeta skoro był wtedy 6.10.2015? Zabierając Pani miała focha, bo ona je przeglądała. Łazienka i WC, tu w grę wchodzi: albo na "małysza", albo wyściółka deski klozetowej. Innej opcji nie ma! Nie jestem aż tak odważna. Ogólnie jeszcze nie widziałam tam czystej podłogi nigdy. Ja boję się, że czegoś się tu nabawię, staram się żyć w zgodzie z tymi wszystkimi bakteriami.
Na dodatek moje dziecko kojarzy mnie tylko z dźwiękiem tel. a dzisiaj ciągle wołało do mnie Ciocia.
Generalnie najlepsze jest to, że mam wspaniałe dziewczyny na sali, które leżą wraz ze mną i dzień dzięki nim staję się do zniesienia.
Podsumowanie.
Wypoczywam na całego, nabieram sił i nic a nic się nie denerwuje, jest SUPER.
Po wyjściu najchętniej udałabym się do jakiegoś fajnego hotelu ze SPA, żeby odreagować po tym odpoczynku.







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...